Παρασκευή 4 Απριλίου 2014

Io e Te

H Οlivia και ο Lorenzo είναι δύο ετεροθαλή αδέρφια στην εφηβεία που, για τους δικούς τους λόγους ο καθένας, καταφεύγουν στο υπόγειο του σπιτιού του δεύτερου.

“And I'm floating in a most peculiar way
And the stars look very different today”
David Bowie




Σε αυτό το υπόγειο κατοικούν τα ήδη κουρασμένα μυαλά των δύο εφήβων της ιστορίας, τα οποία εξερευνά ο Bertolucci με τη χρήση όλων των γνωστών και αγαπημένων του μοτίβων. Κι αν κάποιοι έσπευσαν να αμφισβητήσουν την ενεργό συμμετοχή του σκηνοθέτη στο πρότζεκτ, λόγω της προχωρημένης του ηλικίας, εμείς κατεβαίνουμε τα σκαλιά του υπογείου ενός σπιτιού που κάποτε είχε προσγειωθεί στο Παρίσι και αναγνωρίζουμε έναν αναδυόμενο άντρα, μία μόλις σχηματισμένη γυναίκα, το σεξ μεταξύ του να εκκρεμεί όπως και η συγγένειά τους και τον πολιτισμό να βρίσκεται ταυτόχρονα μέσα και έξω από αυτούς.
Οι τέσσερεις τοίχοι του δωματίου κάτω από το συνειδητό, γίνονται η μήτρα που θα γεννήσει δύο παιδιά λίγο πιο σοφά. Το αγόρι ξεκινά αντί για τη σχολική του εκδρομή για σκι, μία εκδρομή στη ράχη μυρμηγκιών, τα οποία μαζί με τα βιβλία είναι οι μόνοι του φίλοι. Μέχρι που εκείνη τους αγκαλιάζει με το βλέμμα και τους επαναφέρει στην αρχική τους διάσπαση, αφού έχει περάσει το κατάλευκο από τη σκόνη λαγούμι της, αναζητώντας ένα χέρι να της φέρει ξανά τον αέρα στο πρόσωπο. Αυτοί οι Ονειροπόλοι δεν είναι σε θέση, προς το παρόν, να επαναστατήσουν, αφού πρώτα έχουν το φορτίο του να σπάσουν τη μοναξιά τους.
Ο David Bowie τους δείχνει τα αστέρια με το δάχτυλό του, και εκείνα αφού παίρνουν το βλέμμα από το χέρι το κατευθύνουν στον ουρανό. Δεμένα με μεταφυσικό ρεύμα και όχι το κόκκινο του αίματός τους, συναντιούνται στα σκοτεινά και άρτια πλάνα του Bertolucci, που αγαπά να παίζει απελπισμένη μουσική δωματίου, με τους χαρισματικούς προωταγωνιστές του να χορεύουν στο ρυθμό του. 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Διαβάσατε περισσότερο