Τετάρτη 11 Ιουνίου 2014

Boy



Ο Boy είναι ένα μικρό αγόρι που μεγαλώνει στα '80 και αγαπά τη μουσική του Michael Jackon. Η εφηβεία βρίσκεται προ των πυλών και μαζί και η εκ νέου συνάντηση με τον πατέρα του που του λείπει.



Αν μπεις σε διαδικασία εξόρυξης μετάλλων στο έδαφος της Νέας Ζηλανδίας, μπορεί να σε βρει ένα κομμάτι διαμαντιού σαν αυτό το φιλμ του 2010 από τον Taika Waititi. Το αγόρι της ιστορίας φέρει το όνομα Boy, προσφώνηση που, όπως φαίνεται, μπορεί άνετα να μοιραστεί με τον πατέρα του, ίσως από τα λίγα πράγματα που μπορούν, φαινομενικά τουλάχιστον, να μοιραστούν οι δυο τους. Ο πατέρας είναι κι εκείνος ένα θυμωμένο παιδί. Οι δυο τους χορεύουν γύρω από την πραγματικότητα που περιλαμβάνει απουσία, απόρριψη και χαμένα χρήματα.

Με κεφάτο μουσικό ρυθμό καθ' όλη τη διάρκεια της ταινίας, που επιστρέφει στο μικρό πρωταγωνιστή την παιδικότητα που έχει θυσιάσει κατά τη διαδικασία επανεφεύρεσης του πατέρα του, ο Boy παίρνει την κατάσταση στα χέρια του, αφού προλαβαίνει να τον βρει και ο έρωτας, απρόσμενα. Και πώς αλλιώς θα μπορούσε να γίνει αυτό, παρά μέσα από το παιχνίδι. Κάτι οξύμωρο, αφού τα χρήματα μόνο ως παιχνίδι δε θα μπορούσαν να θεωρηθούν. Και όμως, είναι αυτά το όχημα που θα τους φέρει κοντά. 

Ένα μικρό απλό φιλμ που σκύβει πάνω από την παιδική ψυχή αλλά πάντα από ενήλικη θέση, δίνοντας στον πρωταγωνιστή αλλά και στα άλλα παιδιά της ιστορίας αυτή ακριβώς την ενηλικότητα που ανέκαθεν οι “μεγάλοι” του κόσμου αυτού τα ανάγκαζαν να ντυθούν. 

Γονιός και παιδί κομματιάζουν εαυτούς και χρήματα για να συναρμολογηθούν όλα εκ νέου, σε μία ταινία που τους λαμβάνει υπόψη και τους δυο, δίνοντας μία εκδοχή στη σχέση τους που τη λόυζει το φως. Και ο Michael Jackson κάπου εκεί, ο χαρωπός πατέρας, στον οποίο το παιδί της ιστορίας ίσως θα ήθελε να μοιάσει ο δικός του, μήπως και αντικαταστήσει, κάποτε, το “Boy” με ένα όνομα προορισμένο μόνο γι αυτόν. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Διαβάσατε περισσότερο