Winds

 Ένας ηχολήπτης γίνεται ο ενδιάμεσος μίας γιαγιάς και μίας εγγονής, ώστε οι δύο τους να ανακαλύψουν μέσα από το λόγο αλλά και ο,τι του διαφεύγει, τη διαγενεακή συνέχεια ανάμεσά τους.

Το πανέμορφο αυτό φιλμ του Selim Evci διηγείται, με αργούς ρυθμούς και ψιθυρίζοντας μεγαλειώδεις εικόνες, την ιστορία της κυρίας Στυλιανής και της Ελένης. Οι συνθήκες τις απομάκρυναν, αλλά οι δυο τους ενώθηκαν εκ νέου, διαμέσου ενός ηχολήπτη.

Ο Μουράτ ξετυλίγει με σεβασμό και υπομονή την ιστορία τους, ενώνοντας, ταυτόχρονα, στο τοπίο της Ίμβρου, το ελληνικό με το τουρκικό στοιχείο. Με δύσκολη προσωπική ζωή, προτιμά να είναι προσκολλημένος στο πραγματικό, πλαισιώνοντάς το ευλαβικά με την καταγραφή των ήχων και των εικόνων που τον συν-κινούν. Η νεαρή Ελένη προχωρά μέσα από το λόγο της σοφής και αρχοντικά λιτής φιγούρας της γιαγιάς της, και η τελευταία ξαναζεί, μεταφυσικά, στο μέλλον, χωρίς όμως να το κατακλύζει με την παρουσία της.

Η φωνή είναι το πρώτο και μοναδικό πράγμα που αντιλαμβανόμαστε ως εξωτερική πραγματικότητα, το πρώτο ερέθισμα που εγκαινιάζει με πιο ξεκάθαρο τρόπο τη συναλλαγή μας με το περιβάλλον. Και αποτυπώνεται ανεξίτηλα στο μέσα μας, ώστε να ανατρέχουμε σε αυτή, όταν κάποιο κομμάτι του εαυτού μας βρίσκεται αμήχανο. Ίσως ο άνθρωπος που μας μιλούσε, τότε, να έχει σιωπήσει, αλλά η ανάσα του συμπλέει με τους ανέμους που φυσούν, με αυτό το φιλμ να κινεί την κάμερα με τη ροή τους. 

Πρώτη Δημοσίευση στο Move it